เดินทางมาถึง กึ่งศตวรรษ

เป็นมาตรวัดสำคัญสุดเป็นหมุดหมาย

จากไต้ เทียน จากตะเกียงเปล่งประกาย

เป็นไฟฟ้าโชนฉายผืนดินไทย

 

สามหน่วยงานรวมเป็นหนึ่ง กฟผ.

การเกิดก่อเล็กเล็กแต่ยิ่งใหญ่

สร้างเขื่อนภูมิพลกลางพงไพร

ช้างลากปูนคนฝ่าไปประจำการ

 

ทีละหยดเหงื่อแรงที่ไหลหลั่ง

ทีละถังปูนเทลงเป็นฐาน

ทีละก้อนดินถมในดินดาน

เป็นผลงานเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำ

 

ต้องฝ่าฟันขวากหนามตามรายทาง

ดึงอ้อยจากปากช้างเกือบระส่ำ

หยุดแปรรูปตามการเมืองชี้นำ

ความชอบธรรมคือสมบัติประชาชน

 

พลังงานทางเลือกในวันนี้

โอกาสที่ กฟผ. ต้องดั้นด้น

เทคโนโลยีแปรปรวน ทั่วสากล

ต้องเปลี่ยนตัวปรับตน ให้ทันกาล

 

จากน้อยสู่มากเล็กสู่ใหญ่

อ่อนสู่แข็งแกร่งไกรไปทุกด้าน

ห้าสิบปี กฟผ. ขอจดจาร

สร้างตำนานความสุขเต็มแผ่นดิน

 

 

ประสาร มฤคพิทักษ์

30  เมษายน  2562

ชื่อเสียงมีแล้วโดยพร้อมสรรพ
สินทรัพย์มีเหลือใช้นับไม่ถ้วน
ยศศักดิ์อัครฐานหมดทั้งมวล
“อาทิวราห์” ล้วนไม่ต้องการ

พระราชาอย่างนี้มีที่ไหน
ใครก็ได้ช่วยเสาะแสวงหา
เปลี่ยนเวียงวังเป็นโรงวัวและโรงนา
มีปากกาไว้จดจารงานแผ่นดิน

มีผืนหญ้าแทนผืนพรมอันทอดยาว
มีดวงดาวแทนไฟฟ้าในผืนถิ่น
ราชรถคืออาชาเป็นอาจินต์
ราชอาสน์ภูมินทร์คือดินดอน

มีม่านมงคลทิพย์เป็นแผ่นผา
มีน้ำป่าฟ้าใสมีสิงขร
เป็นมิ่งมิตรผนึกมั่นไม่สั่นคลอน
มีหยดเหงื่อเป็นอาภรณ์ประดับพักตร์

เห็นแล้ว แจ้งแล้วที่กลางจิต
นิรมิตของจริงจารประจักษ์
พระทรงงานไร้วันได้ผ่อนพัก
ประวัติศาสตร์จำหลักเจิดแจรง

พระราชาอย่างนี้มีที่ไหน
ที่ใดทุกข์เสด็จไปทุกหนแห่ง
สมความหมายภูมิพระนามทรงสำแดง
จรัสแสงแห่งพลังภูมิแผ่นดิน

9 ต.ค. 60

 

มะพร้าวและชาวเล คลื่นลมเห่ ทะเลใหญ่

มีชุมชนราไวย์ กรุ่นกลิ่นไอ บรรพชน

ภูมิบ้านและภูมิเมือง มีเรื่องราว มีตัวตน

พระบารมีล้น ปกคุ้มเกล้าฯ เหล่าชาวเล

 

ใครเลือกเกิดกายได้หมายมั่น
ใครกันเลือกเผ่าพงศ์วงศา
แต่หลังการเกิดกายอาจหมายตา
ไขว่คว้าความดีให้ชีวิต

ชีวิตมีหลายหลากซึ่งทางเลือก
มีเปลือกมีกระพี้มีถูกผิด
ชีวิตหนึ่งเลือกทางนิรมิต
เลือกยกระดับจิตยกใจตน

ยกวิญญาณขึ้นไปเสมอดาว
หยิบเดือนดาวแพรวพราวบนหาวหน
น้อมศึกษาจักรวาลเวียนวน
เชื่อมโยงผู้คนบนแผ่นดิน

แผ่นดินควรประดับด้วยความจริง
ความงามความดียิ่งทุกฐานถิ่น
มอบ”ปรัชญาชีวิต”ไว้ยลยิน
เป็นน้ำทิพย์ดื่มกินทางปัญญา

“ปีกหัก”กับ”ทรายและฟองคลื่น”
“คุณค่าชีวิต”ชื่นควรค้นหา
“เอนกอนันตภพ”นับเนื่องมา
“สาธนา””เพ่งพินิจเรื่องชีวิต”

แจ้งจิต”ชีวิตที่ดีงาม”
“รู้สึกนึกคิด”ตามเสรีสิทธิ์
“ท้องฟ้ากลางคืน”แม้มืดมิด
อรุณรุ่ง”ดวงอาทิตย์”สาดแสงทอง

ปฏิบัติสัจจะสุนทรียะ
ชวนชำระจิตใจใสสวยส่อง
สุคติในสัมปรายจักสมปอง
รุ้งเรืองรอง”ระวี ภาวิไล”

—-

ประสาร มฤคพิทักษ์
18 มีนาคม 2560