ในหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ลงวันที่ 3 มค.60 หน้า 9 มีภาพมาธาดอร์สู้วัว มีคำบรรยายภาพว่า “นักสู้วัวตั้งท่าใช้หอกสั้นหรือบันเดริยัส กระโดดปักใส่หลังของวัวที่พุ่งเข้าใส่ กลางสังเวียนสู้วัวกานาเวราเลโด ในจังหวัดบาเยเดลเกากาของโคลอมเบีย”  

ทำให้นึกย้อนอดีตเมื่อเกือบ 42 ปีที่แล้ว ผู้เขียนมีโอกาสเดินทางไปประเทศสเปน และได้เข้าดูกีฬาสู้วัวกระทิงในสนามสู้วัวกลางกรุงแมดริด ที่มีคนดูเต็มสนาม คะเนว่าราว  20,000 คน

มีการปล่อยวัวหนึ่งตัวกับมาธาดอร์ชายชุดสู้วัวกระทิงหนึ่งคนพร้อมผ้าแดงและฉมวกในมือ โดยออกมาปะทะวัดดวงกันทีละคู่

มาธาดอร์จะโบกสะบัดผ้าแดงเพื่อหลอกล่อวัว ให้วิ่งเข้าชน ที่จริงสีแดงไม่ได้เป็นอริกับวัว แต่วัวตาบอดสี มันเห็นแต่สีขาวกับดำเท่านั้น เขาใช้ผ้าสีแดงเพราะมันเห็นเด่นชัดและกลมกลืนกับสีเลือดวัว ก่อนจะปล่อยตัวลงสนาม เขาทำร้ายวัวให้เจ็บปวดไว้แล้วเพื่อมันจะได้งุ่นง่านหงุดหงิด เห็นสีแดงเป็นขวิดทันที

เมื่อมาธาดอร์คนใด ใช้ฉมวกแทงเข้าที่หนอกวัว แล้ววัวยังสามารถวิ่งต่อไปได้ จะได้ยินเสียงฮึมของผู้คนสองหมื่นคนที่บ่งบอกความผิดหวัง ฉมวกสองและสาม ยังเอาวัวไม่ลง ผู้คนทั้งสนามยิ่งออกอาการผิดหวังหนักขึ้น บางคนส่งเสียงตะโกนด่ามาธาดอร์ลงมาจากอัฒจันทร์  เพราะถือว่ามาธาดอร์คนนั้นฝีมือห่วยมาก

ครั้นคู่ไหน ที่เมื่อเผชิญหน้ากับวัวแล้ว มาธาดอร์สามารถใช้ฉมวกอันแรกปักลงที่หนอกวัว แทงทะลุไปที่ขั้วหัวใจของวัว ทำให้วัวทรุดลงด้วยฉมวกเดียว ผู้คนสองหมื่นคนทั้งสนามจะยืนขึ้นโห่ร้องแสดงความยินดี และปรบมือกระทืบเท้าให้เกียรติมาธาดอร์คนนั้นอย่างกึกก้อง

นั่นคือ ภาพที่ติดตาตรึงใจผู้เขียนมาตลอด ผู้เขียนรู้สึกโกรธคนทั้งสนาม

การต่อสู้ที่ฝ่ายหนึ่งเป็นสัตว์ มีเพียงกำลังแข็งแกร่ง และมีเขาเป็นอาวุธ แถมถูกทำร้ายให้บาดเจ็บไว้ก่อนปล่อยลงสู่สนาม อีกฝ่ายมีฉมวกติดตัวหลายอัน มีผ้าแดงไว้หลอกล่อให้วัวขวิดอีกต่างหาก พอถึงทีเผลอก็กระซวกฉมวกเข้าที่หนอกวัวตรงเข้าตัดขั้วหัวใจ

ส่วนกองเชียร์นั้น ส่งเสียงเชียร์อยู่ข้างคนฝ่ายเดียวเท่านั้น ไม่มีใครเชียร์วัว ถ้าวัวไม่ตายทันที กองเชียร์จะประนามมาธาดอร์ แต่ถ้าวัวตายด้วยฉมวกเดียว เสียงสรรเสริญกลับกระหึ่มอัฒจันทร์

ช่างเป็นการต่อสู้ที่คนมีแต้มต่อมากมาย ขณะที่วัวไม่มีทางชนะได้เลย มีแต่ตายสถานเดียว จะตายด้วยฉมวกเดียวหรือหลายฉมวกเท่านั้น

เราควรนับว่านี่เป็นกีฬาของอารยชน หรือว่าเป็นกีฬาของอนารยชนกันแน่

ติดตามงานเขียนได้ที่ Facebook : Prasarn Marukpitak